Habilitację z nauk humanistycznych w zakresie językoznawstwa uzyskał na podstawie monografii „Dwujęzyczność angielsko-polska w Australii. Języki mniejszościowe w dobie globalizacji i informatyzacji" (Wydział Polonistyki UJ, 2011). Wcześniej odbył studia magisterskie w Instytucie Filologii Angielskiej UJ, po czym uzyskał doktorat w oparciu o rozprawę „Formalny opis i przetwarzanie języka polskiego i jego zastosowanie w nauczaniu języka polskiego jako obcego (sprawność pisania)" (Wydział Filologiczny UJ, 1994). Ukończył także studia magisterskie z zakresu logopedii (La Trobe University, 2014). W latach 1996-2008 Associate Professor i dyrektor Horwood Language Centre na The University of Melbourne. Dyrektor Szkoły Języka i Kultury Polskiej UJ (2009-2011).

Uzyskiwał granty naukowe od takich organizacji, jak Narodowe Centrum Nauki (Opus 14 2018-2019 i Opus 21 2022-2023), European Commission (Lifelong Learning Programme, 2011-2012), Australian Research Council (2000) oraz The University of Melbourne (1999-2006). Jego aktualne zainteresowania naukowe dotyczyły spójności dyskursu u osób z diagnozą afazji i schizofrenii, metodologii badań naukowych w logopedii i etyki badań naukowych. Wcześniejsze prace naukowe obejmowały zagadnienia kontaktów językowych i dwujęzyczności, a szczególnie procesów utrzymania i utraty języka polskiego za granicą, dwujęzyczności w diagnostyce i terapii logopedycznej, a także wspomaganego komputerowo uczenia się i nauczania języków. Promotor trzech prac doktorskich na The University of Melbourne (dr Mike Smith, dr Gumock Jeon-Ellis, dr Abdul Al-Asmari) i kilkudziesięciu prac magisterskich na Uniwersytecie Jagiellońskim i The University of Melbourne.